निर्णय नं. ४६९८ – लागू औषध

निर्णय नं. ४६९८     ने.का.प. २०५० (क)        अङ्क २

 

संयुक्त इजलास

माननीय न्यायाधीश श्री गजेन्द्रकेशरी बास्तोला

माननीय न्यायाधीश श्री लक्ष्मण प्रसाद अर्याल

सम्वत् २०४७ सालको फौ.पु. नम्वर २७९, ३७०

फैसला मिति : २०४९।१२।२७।६

पुनरावेदक/वादी : प्रहरी प्रतिवेदनले श्री ५ को सरकार ।

विरुद्ध

पुनरावेदक/प्रतिवादी : का.जि.का.न.पा. वडा नं. ३ महाराजगंज बस्ने भरत राई ।

मुद्दा : लागू औषध ।

(१)    लागू औषध नियन्त्रण ऐन, २०३३ को दफा ८ को (२) मा “कुनै घर जग्गा सवारी वा अन्य कुनै ठाउंमा प्रवेश गर्दा वा खानतलासी गर्दा समयले भ्याएसम्म सम्बन्धित नगर पञ्चालत वा गाउं पञ्चायत वा वडा समितिका एक जान सदस्य वा त्यस ठाउंको एकजना भलादमी वा कुनै अर्को सरकारी कार्यालयका एकजना कर्मचारीलाई साक्षी राखी गर्नु पर्ने छ भन्ने विशेष व्यवस्था गरेको पाइन्छ । तर समयले नभ्याएको स्थितिमा उपरोक्त व्यक्तिहरू साक्षी नराखीदैमा सो बरामदी मुचुल्का नै अमान्य हुने देखिंदैन । समयले भ्याएसम्म मात्र उक्त व्यक्तिहरू साक्षी राखिन सकिने व्यवस्था हो ।

(प्र.नं. १६)

(२)   प्रतिवादी काठमाडौं स्थित बिशालनगरमा दिउंसो ४ बजे फेला परेका प्रतिवादी र निजले हाकेको कारबाट बरामद भएको लागु औषध भएको स्थितिमा बाटोमा बरामदी मुचुल्का खडा गर्दा समयले नभ्याउने स्थिति देखिन्छ । अ.वं. १७२ नं. बमोजिमको बरामदी मुचुल्का नभएको भन्ने कानूनी व्यवसायीहरूको तर्कसंग सहमत हुन नसकिने ।    

(प्र.नं. १६)

पनुरावेदक तर्फबाट : विद्वान अधिवक्ता श्री देवशरण प्रसाद ।

प्रतिवादी तर्फबाट : विद्वान अधिवक्ता श्री सुधानाथ पन्त ।

            : विद्वान अधिवक्ता श्री बद्री बहादुर कार्की ।

            : विद्वान अधिवक्ता श्री सुभाष नेम्वाङ ।

            : विद्वान अधिवक्ता श्री अग्नी खरेल ।

फैसला

न्या. लक्ष्मण प्रसाद अर्याल

१.     प्रस्तुत मुद्दाको तथ्य यस प्रकार छ :

२.    भरत राईले हाँकी ल्याएको डब्लु बि. वाई. १३३६ नं. को कारको तलासी लिंदा सो कारको अगाडि कार चालक बस्ने सिट अगाडि रहेको डेसबोर्ड घर्रामा काजगमा पोको पारी राखेको अं १०० ग्राम अवैध लागू औषध ब्राउन सुगर र तराजु थान एक समेत बरामद भएको भन्ने समेत मिति २०४४।१२।१२ गतेको बरामदी मुचुल्का ।

३.    मेरो गाडीबाट ब्राउन सुगर १०० ग्राम र तौल गर्ने तराजु बरामद भएको हो सो ब्राउन सुगर नाम थाहा नभएको मानिसबाट केही वर्ष अगाडि झिकाई राखेको थिएँ र सो कुनै खरिद गर्न चिनजान भएका मानिसले भनेमा बिक्री गर्ने विचारले सो लागू औषध र तराजु समेत मोटरमा नै राखी ल्याएका वखत प्रहरीले सुराक पाई दाखिल गर्न ल्याएको हो भन्ने समेत जिल्ला प्रहरी कार्यालय, काठमाडौंमा प्रतिवादी भरत राइले गरेको बयान कागज ।

४.    संकलित सबूद प्रमाणबाट प्रतिवादी भरत राईले लागू ओषध नियान्त्रण ऐन, २०३३ को दफा ४ (घ) र (ङ) को कसूर अपराध गरेको प्रष्ट देखिन आएकोले निज उपर ऐजन ऐनको दफा १४ (ख) अनुसार कारवाही सजाय भई डब्ल वि. वाई १३३६ नं. को कार समेत ऐजन ऐनको दफा १५ बमोजिम जफत हुन अनुरोध गरिन्छ भन्ने समेत जिल्ला प्रहरी कार्यालय, काठमाडौंको प्रहरी प्रतिवेदन पत्र ।

५.    प्रहरीको बयान मेरो राजीखुसीबाट भएको होइन । प्रहरीले जवरजस्ती कुटपीट गरी सहीछाप गराएको हो म बाट दाबी अनुसार कुनै कसुर भएको छैन । बरामद भएको मोटर गजानन्द बैद्य र किरण बैद्यले बिक्री गरी देउ भनी छोडी गएको मोटर हो भन्ने समेत व्यहोराको भरत राइले मिति २०४२।१२।२८ गतेमा श्री काठमाडौं जिल्ला अदालतमा गरेको बयान ।

६.    श्री काठमाडौं जिल्ला अदालतबाट मिति २०४३।१।२६ गतेको राजपत्र बमोजिम प्रस्तुत मुद्दा बागमती विशेष अदालतमा दायर भएको रहेछ ।

७.    बरामदी मुचुल्का का.प्र.ह. जय बहादुर खड्का प्रतिवादी भरत राईको साक्षी दामोदर अर्याल, भरत बहादुर थापा समेतको बकपत्र भई मिसिल सामेल रहेछ ।

८.    अपराधको प्रकृति परिमाण एवं उद्देश्य समेतका कसूरको मात्रा अनुसार लागू औषध नियन्त्रण ऐन,